اخبار

استامینوفن، که در برخی کشورها به‌عنوان پاراستامول شناخته می‌شود، یکی از رایج‌ترین داروهای مسکن و تب‌بر است که به‌طور گسترده در دوران بارداری استفاده می‌شود. با‌این‌حال، در سال‌های اخیر، نگرانی‌هایی درباره‌ی تأثیر احتمالی مصرف این دارو در دوران بارداری بر سلامت روانی و رشدی کودکان مطرح شده است. مطالعات متعددی به بررسی ارتباط بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و بروز اختلالاتی مانند اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی  (ADHD) و اختلال طیف اوتیسم (ASD) در کودکان پرداخته‌اند.

اختلال نقص توجه چیست

اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی‌رشدی است که در دوران کودکی آغاز می‌شود و می‌تواند در بزرگسالی ادامه یابد. این اختلال به طور عمده با سه علامت اصلی شناخته می‌شود: بی‌توجهی، بیش‌فعالی و تکانش‌گری. افراد مبتلا به ADHD ممکن است در انجام وظایف روزمره مانند مطالعه، تکمیل تکالیف مدرسه، یا پیروی از دستورات دچار مشکل شوند. علائم بی‌توجهی شامل فراموشی، دشواری در توجه به جزئیات، و ناتوانی در پیگیری وظایف تا پایان است. بیش‌فعالی نیز با رفتارهایی مانند بی‌قراری، ناتوانی در نشستن به مدت طولانی، و انجام فعالیت‌های جسمانی بیش از حد همراه است. تکانش‌گری به‌معنای انجام کارهایی بدون تفکر قبلی و ناتوانی در کنترل رفتار است که می‌تواند به مشکلاتی در روابط اجتماعی و مدرسه منجر شود. این علائم معمولاً در چندین محیط، از جمله خانه و مدرسه، مشاهده می‌شوند. برای تشخیص ADHD، ارزیابی‌های دقیق و جامع توسط متخصصان نیاز است که معمولاً شامل مصاحبه با والدین و معلمان و مشاهده رفتار کودک در محیط‌های مختلف است.

نحوه درمان ADHD

درمان ADHD به طور معمول ترکیبی از مداخلات دارویی و غیر دارویی است. درمان دارویی معمولاً شامل محرک‌ها مانند متیل فنیدیت یا آمفتامین است که می‌توانند به‌کاهش علائم بی‌توجهی و بیش‌فعالی کمک کنند. علاوه‌بر درمان دارویی، مداخلات رفتاری نیز نقش مهمی در مدیریت علائم ADHD دارند. این مداخلات شامل تکنیک‌های آموزش مهارت‌های سازمان‌دهی، مدیریت زمان، و تقویت رفتارهای مثبت می‌شود. آموزش والدین و معلمان در مورد نحوه حمایت از کودک مبتلا به ADHD نیز ضروری است، زیرا آن‌ها می‌توانند در ایجاد یک محیط حمایتی برای کودک نقش بسزایی داشته باشند. در کنار این، درمان‌های روان‌شناختی مانند رفتار درمانی و مشاوره‌های خانوادگی نیز می‌توانند به بهبود عملکرد اجتماعی و تحصیلی کودکان مبتلا به ADHD کمک کنند. در‌این‌میان، برخی مطالعات نشان داده‌اند که عوامل محیطی می‌توانند تأثیر زیادی بر بروز ADHD داشته باشند. به‌طور خاص، قرارگیری در معرض مواد شیمیایی خاص مانند استامینوفن در دوران بارداری ممکن است به اختلالات رشدی مانند ADHD کمک کند. مطالعاتی که به‌ویژه بر مصرف استامینوفن در دوران بارداری تأکید دارند، نشان می‌دهند که این دارو ممکن است با تغییراتی در ساختار مغزی جنین یا در فعالیت‌های ژنی مرتبط باشد. اگرچه هنوز بسیاری از این فرضیات در مراحل اولیه تحقیقاتی هستند، نتایج نشان می‌دهند که ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی، از جمله مصرف داروها در دوران بارداری، در بروز ADHD مؤثر باشند. یکی دیگر از عوامل مرتبط با افزایش خطر ADHD، سابقه خانوادگی این اختلال است. مطالعات نشان داده‌اند که در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به ADHD  والدین یا بستگانی دارند که این اختلال را نیز تجربه کرده‌اند. بنابراین، عوامل ژنتیکی در بروز  ADHD نقشی اساسی دارند. در‌کنار‌این، برخی شرایط سلامت روانی در دوران بارداری نیز می‌توانند احتمال بروز ADHD را افزایش دهند. به‌عنوان مثال، استرس مزمن یا افسردگی مادران در دوران بارداری می‌تواند خطر ابتلا به ADHD را در کودکان بالا ببرد. تحقیقات جدید در حال بررسی این است که چگونه عوامل مختلف، از جمله وضعیت سلامت روانی مادر و مواد شیمیایی محیطی، می‌توانند با هم ترکیب شده و تأثیرات بلندمدتی بر توسعه عصبی و روانی کودکان بگذارند.

بررسی ارتباط بین مصرف استامینوفن و ADHD

در سال ۲۰۲۵، محققان مطالعه‌ای را در مجله‌ی Nature Mental Health منتشر کردند که به بررسی ارتباط بین نشانگرهای زیستی خون مادران در دوران بارداری و بیان ژن‌های جفت با بروز ADHD در کودکان پرداخت. این پژوهش نشان داد که مصرف استامینوفن در دوران بارداری ممکن است با تغییراتی در بیان ژن‌های جفت مرتبط باشد که این تغییرات می‌توانند با افزایش خطر ابتلای کودکان به ADHD مرتبط باشند. این مطالعه با اندازه‌گیری سطح استامینوفن در نمونه‌های خون مادران و تحلیل بیان ژن‌های جفت، به نتایجی دست یافت که نشان‌دهنده‌ی تأثیر احتمالی مصرف استامینوفن بر رشد عصبی جنین است. محققان تأکید کردند که این یافته‌ها نیازمند تحقیقات بیشتری برای تأیید و درک مکانیزم‌های دقیق این ارتباط هستند.

مطالعه‌ی مشابه: تحلیل داده‌های پژوهش

در مقابل، مطالعه‌ای دیگر که در مجله علمی (JAMA Network) منتشر شد، به بررسی داده‌های بیش از ۲.۴ میلیون کودک متولدشده در سوئد از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۹ پرداخت. این پژوهش به‌دنبال یافتن ارتباط بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و بروز اختلالات عصبی‌رشدی مانند اوتیسم، ADHD و ناتوانی ذهنی در کودکان بود. نتایج این مطالعه نشان داد که بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و افزایش خطر ابتلا به این اختلالات ارتباط معناداری وجود ندارد. محققان با مقایسه شاخص خطر مطلق در کودکان ۱۰ ساله‌ای که در معرض استامینوفن قرار گرفته بودند با آن‌هایی که در معرض نبودند، تفاوت قابل‌توجهی در میزان ابتلا به اوتیسم، ADHD و ناتوانی ذهنی مشاهده نکردند. این نتایج نشان می‌دهد که ممکن است عوامل دیگری مانند ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و سلامت والدین در بروز این اختلالات نقش داشته باشند.

اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی

  ADHDیک اختلال عصبی‌رشدی است که با علائمی مانند بی‌توجهی، بیش‌فعالی و رفتارهای تکانشی شناخته می‌شود. این اختلال در دوران کودکی ظاهر می‌شود و ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد. علائم ADHD می‌توانند شامل دشواری در تمرکز، فراموشی، ناتوانی در پیگیری وظایف، بی‌قراری و ناتوانی در نشستن به مدت طولانی باشند. تشخیص ADHD نیازمند ارزیابی دقیق توسط متخصصان سلامت روان است و باید تأثیر علائم در چندین محیط مانند خانه و مدرسه مورد بررسی قرار گیرد. درمان‌های موجود برای ADHD شامل ترکیبی از مداخلات رفتاری، آموزشی و در برخی موارد دارودرمانی است. مداخلات رفتاری می‌توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت‌های مدیریت زمان، سازمان‌دهی و کنترل تکانه‌ها را بیاموزند. همچنین، آموزش والدین و معلمان در مورد ADHD می‌تواند به بهبود حمایت از کودکان مبتلا کمک کند.

نتیجه‌گیری

با توجه به نتایج متناقض مطالعات مختلف، هنوز توافق قطعی در مورد ارتباط بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و بروز اختلالات عصبی‌رشدی مانند ADHD وجود ندارد. برخی پژوهش‌ها به ارتباط مثبت اشاره دارند، در‌حالی‌که برخی دیگر چنین ارتباطی را تأیید نمی‌کنند. بنابراین، توصیه می‌شود که زنان باردار پیش از مصرف هرگونه دارو، از جمله استامینوفن، با پزشک خود مشورت کنند تا مزایا و معایب احتمالی را به‌طور کامل بررسی نمایند.

پایان مطلب/

به گزارش روابط عمومی، شرکت فناوری بن یاخته های رویان از تاریخ 3 الی 6 اسفند ماه 1403 در سالن 5 در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران میزبان بازدیدکنندگان از این نمایشگاه است. 
چهاردهمین نمایشگاه بین‌المللی مادر، نوزاد و کودک (MBC) تهران ۱۴۰۳، رویدادی تخصصی و پرمخاطب است که با هدف معرفی محصولات، خدمات و فناوری‌های مرتبط با مادران، نوزادان و کودکان برگزار می‌شود. این نمایشگاه بستری مناسب برای تولیدکنندگان، واردکنندگان، و ارائه‌دهندگان خدمات فراهم می‌کند تا به صورت مستقیم با خانواده‌ها، متخصصان و فعالان این صنعت ارتباط برقرار کنند.

این رویداد شامل نمایش و عرضه محصولات متنوعی از جمله لوازم بهداشتی، اسباب‌بازی، لباس، تجهیزات آموزشی، محصولات ایمنی، و خدمات مرتبط با سلامت و رفاه مادر و کودک است. نمایشگاه مادر، نوزاد و کودک تهران به عنوان یکی از رویدادهای برتر در این حوزه، فضایی ایده‌آل برای توسعه شبکه‌های تجاری و شناخت نیازهای بازار فراهم می‌کند.
چهاردهمین نمایشگاه بین المللی مادر و کودک تهران از تاریخ ۳ الی ۶ اسفند ماه ۱۴۰۳ در  نمایشگاه های بین المللی تهران برپا است. عموم افراد می‌توانند از این رویداد در ساعات ۸ صبح الی ۱۵ بعد از ظهر بازدید به عمل آورند.
 

به گزارش روابط عمومی، هجدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری ایران از تاریخ 23 تا 26 بهمن ماه سال 1403 در محل مرکز نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار شد.

 هجدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری ایران، با هدف معرفی پتانسیل‌ها و فرصت‌های صنعت گردشگری کشور، به عنوان یک رویداد مهم و تأثیرگذار برگزار شده است. این نمایشگاه فرصت‌هایی برای شبکه‌سازی، یادگیری و توسعه تجارت در این صنعت فراهم آورده و به تقویت جایگاه گردشگری ایران در سطح بین‌المللی کمک کرده است.

بانک خون بندناف رویان با برپایی غرفه در این نمایشگاه نوآوری های خود در زمینه تولید محصولات مشتق از ضمائم زایمانی و راه اندازی اولین پالایشگاه ضمائم زایمانی را معرفی کرد.

شرکت فناوری بن یاخته های رویان با اعلام آمادگی برای ارائه خدمات ذخیره سازی سلول های بنیادی به کشورهای همسایه، با استقبال فعالان صنعت گردشگری روبه‌رو شد.

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری مزمن التهابی و خودایمنی است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری که بیشتر در زنان دیده می‌شود، اغلب در سنین جوانی تشخیص داده می‌شود و می‌تواند چالش‌هایی در زندگی روزمره افراد ایجاد کند. از آنجایی که این بیماری در سنین باروری شایع‌تر است، بسیاری از زنان مبتلا به ام‌اس با سؤالات و نگرانی‌هایی درباره بارداری مواجه هستند. آیا بارداری باعث تشدید بیماری می‌شود؟ آیا امکان مدیریت بیماری در این دوران وجود دارد؟ و مهم‌تر از همه، چگونه می‌توان سلامت روان مادر و کودک را تضمین کرد؟ تحقیقات زیادی برای پاسخ به این پرسش‌ها انجام شده است. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که بارداری می‌تواند سیر بیماری ام‌اس را تغییر دهد. علاوه‌بر‌این، سلامت روان مادران مبتلا به این بیماری در دوره‌های پیش و پس از زایمان به طور جدی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. بررسی تأثیرات بارداری بر ام‌اس و سلامت روان مادران، همچنین ارائه راهکارهایی برای مدیریت بهتر این دوران، یکی از موضوعات کلیدی در حوزه بهداشت زنان است.

فرایند بیماری مولتیپل اسکلروزیس

مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس) یک بیماری مزمن خودایمنی است که سیستم عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع را هدف قرار می‌دهد. این بیماری با حمله سیستم ایمنی به میلین، پوشش محافظتی اطراف فیبرهای عصبی، باعث آسیب به این ساختارها و کاهش سرعت انتقال پیام‌های عصبی می‌شود. ام‌اس می‌تواند به صورت دوره‌ای با عود و بهبود (نوع عودکننده-فروکش‌کننده) یا به شکل پیشرونده ظاهر شود. علائم شامل ضعف عضلانی، خستگی مفرط، اختلالات بینایی، مشکلات تعادلی و حتی تغییرات شناختی هستند. شدت و پیشرفت بیماری در افراد مختلف متفاوت است و به عوامل ژنتیکی، محیطی و وضعیت سلامت عمومی بستگی دارد.

نحوه درمان و مدیریت ام‌اس

درمان ام‌اس به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: کنترل عود بیماری و کاهش پیشرفت آن. داروهای تعدیل‌کننده سیستم ایمنی مانند اینترفرون بتا و اوکرلیزوماب، نقش کلیدی در کاهش شدت و فراوانی حملات بیماری دارند. در‌موارد حاد، از کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب و تسکین علائم استفاده می‌شود. مدیریت بیماری همچنین شامل مراقبت‌های غیردارویی مانند فیزیوتراپی، تکنیک‌های کاهش استرس، تغذیه سالم و فعالیت بدنی منظم است. در دوران بارداری، پزشکان معمولاً داروهای پرخطر را تغییر داده یا به طور موقت متوقف می‌کنند و از روش‌های حمایتی برای مدیریت علائم استفاده می‌کنند تا سلامت مادر و جنین تضمین شود.

تأثیر بارداری بر بیماری MS

بارداری یک دوره ویژه در زندگی زنان است که با تغییرات هورمونی و ایمنی همراه است. این تغییرات می‌توانند تأثیرات مثبتی بر بیماری‌های خودایمنی از جمله ام‌اس داشته باشند. تحقیقات نشان داده‌اند که در طول بارداری، به‌ویژه در سه‌ماهه دوم و سوم، میزان عود بیماری کاهش می‌یابد. این کاهش احتمالاً به دلیل افزایش سطح هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون و تغییرات در سیستم ایمنی بدن است. با‌این‌حال، دوره پس از زایمان یک چالش جدی برای زنان مبتلا به ام‌اس است. مطالعات نشان داده‌اند که در سه‌ماهه اول پس از زایمان، خطر عود بیماری به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌یابد. این امر ممکن است به دلیل بازگشت سیستم ایمنی به حالت اولیه و کاهش سطح هورمون‌های محافظتی باشد. به همین دلیل، برنامه‌ریزی دقیق برای مدیریت بیماری در این دوره حیاتی است.

چالش‌های سلامت روانی در مادران مبتلا به ام‌اس

سلامت روانی یکی از جنبه‌های مهم بارداری است که معمولاً کمتر به آن توجه می‌شود. مادران مبتلا به ام‌اس ممکن است به دلیل چالش‌های فیزیکی و روانی بیماری، در معرض خطر بیشتری برای اختلالات روانی مانند افسردگی پس از زایمان و اضطراب قرار بگیرند. مطالعه‌ای که در سال 2025 در مجله Neurology منتشر شد، نشان داد که زنان مبتلا به ام‌اس در مقایسه با زنان بدون بیماری مزمن، به‌طور قابل‌توجهی بیشتر در معرض اختلالات روانی در دوره پیرامون زایمان هستند. این اختلالات می‌توانند بر کیفیت زندگی مادر و همچنین بر روابط مادر و کودک تأثیر منفی بگذارند.

عوامل مؤثر بر سلامت روانی

چندین عامل می‌توانند بر سلامت روانی مادران مبتلا به ام‌اس تأثیر بگذارند. یکی از این عوامل، سطح حمایت اجتماعی و خانوادگی است. زنانی که حمایت کافی از سوی خانواده و دوستان خود دریافت می‌کنند، معمولاً سطح استرس کمتری تجربه می‌کنند. عامل دیگر، سطح آگاهی و آموزش درباره بیماری و بارداری است. زنانی که به خوبی از چالش‌ها و روش‌های مدیریت بیماری خود آگاه هستند، می‌توانند بهتر با شرایط کنار بیایند. از‌سوی‌دیگر، نگرانی‌های مرتبط با آینده، نقش‌های جدید مادری، و احتمال انتقال بیماری به فرزند نیز می‌توانند به افزایش سطح اضطراب و افسردگی منجر شوند. این مسائل نیاز به مداخله‌های روان‌شناختی و پزشکی مناسب دارند.

مدیریت ام‌اس در دوران بارداری

برای مدیریت بهتر ام‌اس در دوران بارداری، همکاری نزدیک بین بیمار، متخصص نورولوژی، و متخصص زنان و زایمان ضروری است. بسیاری از داروهای ام‌اس می‌توانند بر جنین تأثیر منفی بگذارند و ممکن است نیاز به تغییر یا توقف موقت آن‌ها باشد. همچنین، توجه به رژیم غذایی، انجام تمرینات فیزیکی مناسب، و استفاده از تکنیک‌های کاهش استرس می‌تواند به بهبود وضعیت مادر کمک کند. حمایت روان‌شناختی نیز یکی از ابزارهای کلیدی برای مدیریت این دوران است. مشاوره با روان‌شناس یا روان‌پزشک می‌تواند به مادران کمک کند تا با چالش‌های عاطفی و روانی دوران بارداری و پس از زایمان بهتر کنار بیایند. علاوه‌بر‌این، گروه‌های حمایت اجتماعی که شامل زنان دیگری با تجربه مشابه هستند، می‌توانند به کاهش احساس تنهایی و اضطراب کمک کنند.

نقش سیستم بهداشتی و سیاست‌گذاری

نقش سیستم بهداشتی در حمایت از مادران مبتلا به ام‌اس بسیار حائز اهمیت است. ارائه خدمات تخصصی و جامع که شامل مراقبت‌های نورولوژیکی، زنان و زایمان، و روان‌پزشکی باشد، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی این افراد کمک کند. علاوه‌بر‌این، افزایش آگاهی عمومی درباره ام‌اس و بارداری از طریق برنامه‌های آموزشی و کمپین‌های اطلاع‌رسانی می‌تواند به کاهش تبعیض و استیگما کمک کند.

نتیجه‌گیری

بارداری در زنان مبتلا به ام‌اس یک تجربه پیچیده و چندوجهی است که نیازمند توجه ویژه به جنبه‌های فیزیکی و روانی است. در حالی که بارداری می‌تواند تأثیرات مثبتی بر سیر بیماری داشته باشد، اما چالش‌های مرتبط با سلامت روان نباید نادیده گرفته شوند. برنامه‌ریزی دقیق، همکاری نزدیک با تیم پزشکی، و استفاده از حمایت‌های اجتماعی و روان‌شناختی می‌تواند به مادران کمک کند تا این دوره را با موفقیت پشت سر بگذارند. با افزایش آگاهی و تحقیقات بیشتر در این زمینه، می‌توان راهکارهای مؤثرتری برای مدیریت ام‌اس در دوران بارداری ارائه کرد و کیفیت زندگی مادران و فرزندان آن‌ها را بهبود بخشید.

پایان مطلب/

تولد نوزادان نارس، به‌ویژه نوزادانی که بسیار زودتر از موعد مقرر متولد می‌شوند، یکی از چالش‌های بزرگ پزشکی محسوب می‌شود. این نوزادان به دلیل رشد ناکامل اندام‌ها و سیستم عصبی خود، در معرض خطر بالایی از مشکلات نورولوژیکی قرار دارند. پیشرفت‌های اخیر در علم پزشکی، امیدهای جدیدی برای کاهش آسیب‌های عصبی و بهبود کیفیت زندگی این نوزادان به ارمغان آورده است. یکی از این پیشرفت‌ها، استفاده از سلول‌های مشتق از خون بند ناف به‌عنوان یک روش درمانی نوآورانه است که می‌تواند به طور بالقوه از مغز نوزادان نارس محافظت کرده و رشد عصبی آن‌ها را بهبود بخشد.

اهمیت خون بندناف

خون بندناف منبعی غنی از سلول‌های بنیادی است که قابلیت تبدیل به انواع مختلفی از سلول‌های بدن را دارند. این سلول‌ها به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، می‌توانند به بازسازی بافت‌ها و اندام‌های آسیب‌دیده کمک کنند. علاوه‌بر‌این، خون بند ناف حاوی عوامل ضدالتهابی و پروتئین‌هایی است که به حفاظت از سلول‌های عصبی کمک می‌کنند. این ویژگی‌ها باعث شده که محققان به استفاده از این منبع ارزشمند در درمان آسیب‌های نورولوژیکی ناشی از تولد زودرس علاقه‌مند شوند.

استفاده از خون بندناف خود بیمار: تحولی در پزشکی بازساختی

یکی از روش‌های درمانی پیشرفته، استفاده از سلول‌های مشتق از خون بند ناف خود نوزاد (autologous) است. این سلول‌ها به‌دلیل اینکه از بدن خود بیمار گرفته می‌شوند، احتمال بروز واکنش‌های ایمنی یا پس‌زدگی را به حداقل می‌رسانند. نتایج تحقیقات اخیر نشان داده است که تزریق این سلول‌ها می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر رشد عصبی نوزادان نارس داشته باشد. این روش نه‌تنها به بهبود ساختار مغز کمک می‌کند، بلکه می‌تواند عملکرد شناختی و حرکتی نوزادان را نیز بهبود بخشد.

گسترش سلول‌های خون بندناف: افزایش پتانسیل درمانی

برای استفاده مؤثرتر از خون بند ناف، محققان به تکنیک‌های گسترش سلولی روی آورده‌اند. این تکنیک‌ها به افزایش تعداد سلول‌های قابل استفاده کمک می‌کنند و امکان درمان‌های گسترده‌تر را فراهم می‌سازند. گسترش سلول‌های خون بند ناف می‌تواند به پزشکان اجازه دهد از یک نمونه خون کوچک، تعداد زیادی سلول بنیادی تولید کرده و آن‌ها را برای محافظت از بافت‌های عصبی یا بازسازی بخش‌های آسیب‌دیده مغز استفاده کنند.

اثرات مثبت درمان بر رشد مغزی

مطالعات نشان می‌دهد که سلول‌های بنیادی خون بند ناف می‌توانند به کاهش التهاب مغزی، تقویت رشد سلول‌های عصبی و بهبود ارتباطات بین سلول‌های مغزی کمک کنند. این اثرات به طور خاص برای نوزادان نارس که اغلب با مشکلاتی مانند خونریزی داخل بطنی یا آسیب به ماده سفید مغز مواجه هستند، اهمیت دارد. این درمان‌ها می‌توانند شانس بهبود عملکرد شناختی، حرکتی و حسی در این نوزادان را به طور قابل‌توجهی افزایش دهند.

سلول‌های بنیادی خون بندناف و تقویت رشد رگ‌های مغزی

یکی از جنبه‌های کمتر مورد توجه این روش درمانی، تأثیر بالقوه سلول‌های بنیادی خون بند‌ناف بر رشد رگ‌های خونی مغز است. در نوزادان نارس، خون‌رسانی کافی به مغز ممکن است به‌دلیل عدم توسعه کامل سیستم عروقی مختل شود، که این عامل می‌تواند خطر آسیب به بافت‌های مغزی را افزایش دهد. سلول‌های مشتق از خون بند ناف با تحریک تولید عوامل رشد عروقی (مانند VEGF فاکتور رشد اندوتلیال عروقی)، می‌توانند به تقویت تشکیل رگ‌های خونی جدید در مغز کمک کنند. این ویژگی به‌طور‌خاص برای نوزادانی که دچار ایسکمی مغزی هستند، اهمیت دارد و می‌تواند به بهبود اکسیژن‌رسانی و تغذیه سلول‌های عصبی کمک کند.

نقش خون بندناف در کاهش استرس اکسیداتیو

یکی دیگر از فواید سلول‌های بنیادی خون بند‌ناف، توانایی آن‌ها در کاهش استرس اکسیداتیو در مغز است. نوزادان نارس معمولاً در معرض تولید بیش از حد رادیکال‌های آزاد قرار دارند که می‌تواند منجر به آسیب به DNA و پروتئین‌های سلولی شود. سلول‌های خون بند ناف، با تولید آنتی‌اکسیدان‌ها و کاهش التهاب، می‌توانند این آسیب‌ها را مهار کرده و از سلول‌های عصبی در برابر تخریب محافظت کنند. کاهش استرس اکسیداتیو همچنین با بهبود عملکرد میتوکندری در سلول‌های مغزی همراه است، که این امر برای رشد طبیعی و پایدار مغز ضروری است.

پیشگیری از آسیب‌های طولانی‌مدت

یکی از اهداف اصلی این روش درمانی، پیشگیری از عوارض طولانی‌مدت ناشی از تولد زودرس است. نوزادان نارس معمولاً در معرض خطر ابتلا به اختلالات یادگیری، مشکلات حرکتی و حتی بیماری‌های روانی در آینده قرار دارند. استفاده از سلول‌های خون بند ناف می‌تواند با کاهش آسیب‌های اولیه به مغز، خطر بروز این مشکلات را در سال‌های بعدی زندگی کاهش دهد.

مزایای این روش درمانی نسبت به سایر روش‌ها

استفاده از سلول‌های خون بند ناف مزایای متعددی نسبت به سایر درمان‌های موجود دارد:

بی‌خطر بودن: به دلیل اینکه سلول‌ها از بدن خود بیمار گرفته می‌شوند، خطر عوارض جانبی یا پس‌زدگی بسیار کم است.

قابلیت شخصی‌سازی: این روش می‌تواند بر اساس نیازهای خاص هر بیمار طراحی شود.

دسترسی آسان: ذخیره خون بند ناف در زمان تولد می‌تواند راهی ساده و مؤثر برای دسترسی به این منبع ارزشمند در آینده باشد.

چالش‌ها و محدودیت‌ها

اگرچه این روش نویدبخش است، اما چالش‌هایی نیز وجود دارد که باید برطرف شوند. یکی از این چالش‌ها، هزینه بالای ذخیره‌سازی و پردازش خون بند ناف است که ممکن است برای بسیاری از خانواده‌ها دسترسی به این روش را دشوار کند. علاوه‌بر‌این، تحقیقات بیشتری برای درک کامل مکانیزم‌های اثرگذاری این سلول‌ها و تعیین بهترین زمان و روش تزریق آن‌ها لازم است.

نگاهی به آینده: نقش سلول‌درمانی در پزشکی نوین

با پیشرفت تکنولوژی‌های سلول‌درمانی و گسترش تحقیقاتی که بر استفاده از سلول‌های بنیادی متمرکز است، آینده‌ای روشن برای درمان نوزادان نارس و سایر بیماری‌های عصبی قابل تصور است. استفاده از سلول‌های خون بند ناف به‌عنوان یک روش درمانی پیشرفته، می‌تواند به کاهش بار بیماری‌های مرتبط با تولد زودرس کمک کرده و کیفیت زندگی بسیاری از کودکان و خانواده‌ها را بهبود بخشد.

کاربردهای بالقوه در دیگر اختلالات عصبی

علاوه بر تأثیر مثبت بر نوزادان نارس، استفاده از سلول‌های بنیادی خون بند ناف می‌تواند در درمان سایر بیماری‌های عصبی نیز کاربرد داشته باشد. برای مثال، تحقیقات اولیه نشان داده‌اند که این سلول‌ها ممکن است در درمان فلج مغزی (CP)، آسیب‌های نخاعی و حتی بیماری‌های تحلیل‌برنده عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون مفید باشند. این پتانسیل چندمنظوره، اهمیت تحقیقات در زمینه سلول‌های بنیادی خون بند ناف را بیش از پیش برجسته می‌کند.

نتیجه‌گیری

استفاده از سلول‌های مشتق از خون بندناف، انقلابی در درمان آسیب‌های عصبی نوزادان نارس ایجاد کرده است. این روش نه‌تنها به بهبود رشد مغزی و عملکرد عصبی این نوزادان کمک می‌کند، بلکه می‌تواند از عوارض طولانی‌مدت تولد زودرس پیشگیری کند. با ادامه تحقیقات و پیشرفت‌های بیشتر، این رویکرد می‌تواند به یکی از ابزارهای اصلی پزشکی بازساختی برای درمان بیماری‌های عصبی تبدیل شود. سرمایه‌گذاری در ذخیره و استفاده از خون بندناف می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از آسیب‌های جبران‌ناپذیر داشته باشد و امید تازه‌ای به نوزادان نارس و خانواده‌های آن‌ها ببخشد.

پایان مطلب/

به گزارش روابط عمومی، سمینار روند ذخیره سازی سلول های بنیادی خون بندناف و محصولات مشتق از ضمائم زایمانی امروز شنبه 13 بهمن ماه در بیمارستان کمالی کرج با همکاری دانشگاه علوم پزشکی البرز، دفتر نمایندگی بانک خون بندناف رویان در استان البرز و بیمارستان کمالی برگزار شد.

در این سمینار یک روزه که با هدف آشنایی پزشکان و متخصصان زنان، زایمان و ماماهای استان البرز با ارزش ذخیره سازی سلول های بنیادی خون بندناف برگزار شده بود، دکتر معصومه نوری دکتری تخصصی زیست شناسی ژنتیک ملکولی و مدیر واحد توسعه و تحقیقات شرکت فناوری بن یاخته های رویان آخرین دستاوردهای شرکت فناوری بن یاخته های رویان در زمینه محصولات حاصل از ضمائم زایمانی را تشریح کرد.

 دکتر نازلی ثروتیان دکترای تخصصی (Ph.D) خون‌شناسی آزمایشگاهی و بانک خون (هماتولوژی آزمایشگاهی و بانک خون) و مسئول آزمایشگاه میکروبیولوژی و سرولوژی نیز درباره پیوند سلول های بنیادی سخنرانی کرد.

دکتر عطائی معاونت آموزشی بیمارستان کمالی نیز درباره سلول های بنیادی و استفاده از این سلول ها در درمان  ناباروری سخنرانی کردند.

دکتر شیری رزیدنت سال ۴ بیمارستان کمالی کرج  درباره سلول های بنیادی سخنرانی کردند.

این سمینار دارای سه و نیم امتیاز بازآموزی برای پزشکان زنان و زایمان و ماما داشت.

 

پایان مطلب/

به گزارش روابط عمومی، پانسمان زیستی بانک خون بندناف رویان(آمی کر) که از پرده آمنیوتیک تولید می شود و پیش از این موفق به کسب مجوز IRC( مجوز تولید محصول و ارائه در بازارهای داخلی ) شده بود، گواهینامه VoC را از کشور لهستان دریافت کرد.

گواهینامه VoC شامل بررسی انطباق محصولات با توجه به استانداردهای ملی و بین المللی است. محصولاتی که این استاندارد را دارند می توانند به کشورهای دیگر صادر شوند.

پرده آمنیوتیک (آمی کر)

پانسمان زیستی خشک مشتق از پرده آمنیوتیک (آمی کر) شرکت فناوری بن یاخته های رویان مشتق از پرده‌‍ آمنیوتیک با نام تجاری آمی کر یک پانسمان زیستی خشک شده مشتق از پرده آمنیون انسانی است. این محصول سرشار از پروتئین های ماتریکس خارج سلولی، سایتوکاین ها و فاکتورهای رشد است و در نتیجه می‌تواند باعث بازسازی و ترمیم بافت شود. این محصول از ایمنی زایی پایینی برخوردار است لذا توسط سیستم ایمنی بیمار دفع نشده و به سادگی پذیرفته می‌شود.

مزایای محصول:

1. تسریع در روند بهبودی زخم برای افراد آسیب‌دیده خاص مانند زخم‌های ناشی از سوختگی، دیابت و پس از جراحی
2. تهیه شده از بافت اهدا شده انسانی و قابل جذب بودن توسط پوست و پذیرش توسط بافت بدن انسان
3. بدون نیاز به جایگزینی تا سقف 10 مرتبه از تعویض پانسمان

موارد مصرف:

آمی کر به عنوان یک پانسمان زیستی برای درمان زخم‌های مزمن و حاد که روند درمانی مشکلی دارند مانند زخم‌های دیابتی، سوختگی‌ها، زخم‌های فشاری، زخم‌های ایجاد شده پس از جراحی یا پس از برخورد ضربه استفاده می‌شود.

 

پایان مطلب/

به گزارش روابط عمومی، ششمین کنگره بین المللی روش های کم تهاجمی زنان و زایمان و اندومتریوز در تاریخ سوم تا پنجم بهمن ۱۴۰۳ به وسیله انجمن علمی جراحی های کم تهاجمی زنان ایران و با همکاری دانشگاه علوم پزشکی ایران و انجمن های محترم رشته زنان و زایمان در تالار ابوریحان دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.

بانک خون بندناف رویان با برپایی غرفه ای در نمایشگاه جانبی این کنگره به معرفی محصولات و دستاوردهای جدید خود پرداخت.

بازدیدکنندگان از این نمایشگاه، با حضور در غرفه بانک خون بندناف رویان درباره اهمیت ذخیره سازی خون بندناف و سایر ضمائم زایمانی اطلاع پیدا کردند.

 

 

به گزارش روابط عمومی، بانک خون بندناف رویان با حضور در نمایشگاه جانبی ششمین کنگره بین المللی روش های کم تهاجمی زنان و زایمان و اندومتریوز به معرفی دستاوردهای خود خواهد پرداخت.

این کنگره برای متخصصين زنان و زايمان و كليه فلوشيپ‌هاي زنان؛ 15 امتياز بازآموزي، متخصص جراحی عمومی 12 امتياز ، متخصص رادیولوژی 12 امتياز و برای پزشک عمومی 7.5 امتياز دارد.

هدف از برگزاری این کنگره معرفی و کاربرد هر چه بیشتر متدهای روز روش های درمانی و جراحی کم تهاجمی در بیماری های زنان و زایمان است. روش های کم تهاجمی فقط به روش های جراحی، مانند لاپاروسکوپی، هیستروسکوپی و دیگر متدهای جراحی های کم تهاجمی محدود نشده، بلکه در تمامی رشته های پزشکی و به ویژه رشته زنان و زایمان جایگاه والایی پیدا کرده است و شایسته است دختران، بانوان و مادران سرزمین ما بتوانند از مزایای غیر قابل تصور این شیوه ها مانند تشخیص زودهنگام، کاهش مصرف دارو، بهبود روش های حراحی، حداقل مدت بستری و کاهش رنج و درد و هزینه های درمانی بهره مند شوند.

پایان مطلب/

دکتر مرتضی ضرابی مدیرعامل بانک خون بندناف رویان روز پنج شنبه به استان مرکزی سفر کرد. در این سفر ایشان با حضور در جمع اصحاب رسانه به تشریح آخرین دستاوردهای بانک خون بندناف رویان پرداخت.

به گزارش روابط عمومی،  دکتر سعید آبرون مدیر فنی شرکت فناوری بن یاخته های رویان و عضوهیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تربیت مدرس ، دانشیار   phd هماتولوژی بالینی و دبیر علمی این همایش با سخنرانی در خصوص  HLA و پیوند سلول های بنیادی خونساز جدیدترین دستاوردهای حوزه پزشکی درخصوص نحوه پیوند سلول های بنیادی سخنرانی کرد و در ادامه دکتر نازلی ثروتیان مسئول آزمایشگاه میکروبیولوژی و سرولوژی نیز درباره مهمترین بررسی های و تست های قبل از ذخیره سازی سلول های بنیادی سخنرانی کرد.

دکتر مرتضی ضرابی مدیرعامل بانک خون بندناف رویان، عضو هیات علمی پژوهشگاه رویان، دکتری تخصصی سلولی ملکولی نیز در این همایش درباره سلول های بنیادی خون بندناف و بیمارانی که با این سلول ها مداوا شده اند، بانک پالپ دندان و مزایای ضمائم زایمانی سخنرانی کرد.

دکتر معصومه نوری  مدیر واحد توسعه و تحقیقات شرکت فناوری بن یاخته های رویان دکتری ژنتیک ملکولی سخنرانی با حضور در این همایش در خصوص تحقیقات حوزه سلول های بنیادی خونساز و جدیدترین دستاوردهای بانک خون بندناف رویان در حوزه ذخیره سازی سلول بنیادی سخنرانی کرد.

خانم دکتر عباسی نیز در این همایش در خصوص نقش سلول های بنیادی در درمان ناباروری برای شرکت کنندگان در همایش سخنرانی کرد.

 

پایان مطلب/

 

دفتر نمایندگی بانک خون بندناف رویان در شهریار-اندیشه با همکاری دانشگاه علوم پزشکی ایران سمپوزیوم یکروزه روند ذخیره سازی سلول های بنیادی خون بندناف و سایر دستاوردهای مشتق از ضمائم زایمانی را  12 دی ماه در محل سالن اجتماعات شبکه بهداشت و درمان شهریار برگزار کرد.