راه‌های انتقال بیماری هپاتیت B
- تماس با خون یا مایعات بدن آلوده (مثل رابطه جنسی محافظت‌نشده، اشتراک سوزن یا وسایل تزریق)
- از مادر به نوزاد در زمان زایمان (انتقال مادر به کودک)
- نادر: تماس با بزاق یا سایر ترشحات آلوده
علائم نشان دهنده بیماری هپاتیت B چیست؟
بسیاری از افراد در مراحل اولیه بدون علامت هستند اما علائم شایع عبارتند از خستگی، تهوع، استفراغ، زردی پوست و چشم (یرقان)، درد شکم. اما در موارد شدید، ممکن است نارسایی کبد یا سیروز ایجاد شود.
چگونه می توان بیماری هپاتیت B را تشخیص داد؟
روش تشخیص این بیماری با آزمایش خون است که نشان‌دهنده وجود آنتی‌ژن HBsAg یا آنتی‌بادی‌های ضد HBV در خون بیمار می باشد.
آیا خون بندناف نوزادانی که از مادران مبتلا به هپاتیت B به دنیا می آیند قابل ذخیره سازی است؟
بر اساس استاندارهای بین المللی ذخیره سازی خون بندناف نوزادانی که از مادران مبتلا به هپاتیت B به دنیا آمده اند امکان پذیر نیست. از دلایل اینکه خون بندناف مادران مبتلا به هپاتیت B ذخیره نمی‌شود، احتمال انتقال ویروس به کودک یا گیرندگان آینده سلول‌های بنیادی است.
یعنی احتمال داده می شود که خون بندناف آلوده باشد. ویروس هپاتیت B می‌تواند وارد خون بندناف شود حتی اگر سلول‌های بنیادی سالم باشند. اگر چنین نمونه‌ای فریز و ذخیره شود و بعدها برای درمان سلول‌های بنیادی استفاده شود، ممکن است ویروس به بیمار منتقل شود.
استانداردهای جهانی و ملی برای ذخیره سازی خون بندناف در چنین شرایطی چه قوانینی دارند؟
اکثر بانک‌های خون بندناف، از جمله بانک خون بندناف رویان، نمونه مادرانی با هپاتیت B، C یا و HTLV وHIV را ذخیره نمی‌کنند. دلیلش پیشگیری از خطرات بعدی و تضمین ایمنی بیمار آینده است. در منابع علمی معتبر، به‌ویژه در دستورالعمل‌های بانک‌های خون بندناف، تأکید شده است که در صورت وجود هپاتیت B در مادر در تمام طول دوران زندگی، خون بندناف نوزاد ذخیره نمی‌شود.
در دستورالعمل National Marrow Donor Program (NMDP) نیز تاکید شده است که مادرانی که سابقه ابتلا به هپاتیت B یا C، HIV یا سایر بیماریهای قابل انتقال از طریق خون را دارند، نمی‌توانند خون بندناف نوزادشان را اهدا کنند.
همچنین International Standards for Cord Blood Collection, Banking, and Release for Administration (FACT): نیز در دستورالعمل ذخیره سازی سلول های بنیادی خون بندناف که به‌عنوان راهنمایی برای بانک‌های خون بندناف در سراسر جهان استفاده می شود، تأکید دارند که خون بندناف مادرانی که مبتلا به هپاتیت B هستند، باید رد شود تا از انتقال ویروس به گیرندگان احتمالی جلوگیری شود.
ویروس هپاتیت B می‌تواند از طریق خون بندناف به گیرندگان منتقل شود. حتی اگر خون بندناف از نظر ظاهری سالم باشد، احتمال وجود ویروس در آن وجود دارد. بنابراین، برای حفظ ایمنی گیرندگان احتمالی، ذخیره خون بندناف در چنین مواردی توصیه نمی‌شود.
دستورالعمل‌های AABB و FDA در مورد هپاتیت B
بانک خون بندناف رویان نیز بر اساس استاندارهای بین المللی عمل می کند. مثلا استانداردهای AABB (انجمن بانک‌های خون آمریکا) در زمینه ذخیره‌سازی خون بندناف، به‌ویژه در مورد مادران مبتلا به هپاتیت B، بر اساس دستورالعمل‌های FDA (سازمان غذا و داروی ایالات متحده) و الزامات ایمنی برای پیشگیری از انتقال بیماریهای عفونی تنظیم شده‌اند.
طبق دستورالعمل‌های AABB و FDA، تمامی اهداکنندگان سلول‌های بنیادی (HCT/P) باید از نظر بیماریهای عفونی قابل انتقال از طریق خون آزمایش شوند. این آزمایش‌ها برای اطمینان از ایمنی اهداکنندگان و گیرندگان سلول‌های بنیادی انجام می‌شوند.
بانک خون بندناف رویان درباره ذخیره سازی نمونه های خون بندناف چه دستورالعملی دارد؟
بانک خون بندناف رویان نیز بر اساس استاندارهای بین المللی موارد منع قراردادی که در طول زندگی مادر رخ داده و منجر به عدم ذخیره سازی سلول های بنیادی خون بندناف فرزندش می شود عبارتند از:
۱- سابقه ابتلا به بیماریهای با منشأ ناشناخته مانند:
پارکینسون
۲- سابقه ابتلای مادر به برخی بیماریهای خود ایمنی مانند:
بیماریهای التهابی روده (کرون،کولیت اولسراتیو) / واسکولیت (بهجت،شوگرن و ...)/ مالتیپل اسکلروزیس(MS) / میاستنی گراویس (MG) / لوپوس(SLE) /سارکوئیدوز مزمن
۳- سابقه ابتلا به بیماریهای:
سیفیلیس
تب مالت (بروسلوز)
سل (توبرکلوز)
HTLV
ایدز (HIV)
هپاتیت B
هپاتیت C
سالک جلدی ( لیشمانیوز)
سالک احشایی (کالاآزار)
مالاریا
کیست هیداتید
اختلال میلوپرولیفراتیو
سابقه ابتلا به سرطان در مادر
۵- محروم بودن مادر از اهدای خون به دلایلی غیر از ضعف جسمی و کم خونی خفیف
۶- سابقه دریافت داروهایی با منشاء انسانی از قبیل:
فاکتورهای انعقادی
هورمون رشد
ایمنوگلوبولین های وریدی(IVIG)
سرم آلبومین و برخی داروهای کمک باروری
پایان مطلب/